Bloki dynamiczne zawierają reguły i ograniczenia, które kontrolują wygląd i zachowanie bloku podczas wstawiania go do rysunku lub późniejszej modyfikacji.
Te reguły można dodawać do dowolnego istniejącego bloku, a także używać ich podczas tworzenia nowych bloków. Sterowanie jest ograniczone tylko do operacji 2D.
Przykłady użycia bloków dynamicznych
Można spotkać różne elementy sterujące i zachowania zwiększające elastyczność i wydajność pracy z blokami. Oto kilka przykładów użycia bloków dynamicznych:
- Automatyczne wyrównywanie bloku do obiektów geometrycznych reprezentujących ścianę lub rurę
- Tworzenie dodatkowych uchwytów ruchu na bloku
- Dodawanie wielu punktów wstawiania, aby móc między nimi przechodzić, naciskając Ctrl podczas wstawiania bloku
- Wybieranie, czy blok ma być odwrócony, czy lustrzany po włożeniu
- Kontrolowanie rozmiaru lub kształtu bloku w standardowych odstępach, takich jak długość łącznika lub szerokość drzwi
- Wyświetlanie rodziny części lub podobnych stylów w formacie tabelarycznym w celu wybrania różnych wersji tego samego bloku
Jeśli zauważysz akcję, którą często powtarzasz podczas pracy z blokami, możesz być w stanie zmniejszyć ilość trywialnej pracy i osiągnąć znaczny wzrost wydajności.
Edytor bloków
Edytor bloków to dedykowane środowisko tworzenia bloków, które umożliwia tworzenie i modyfikowanie geometrii bloku, atrybutów i parametrów, akcji i ograniczeń. Zawiera następujące składniki:
Dostęp do Edytora bloków można uzyskać za pomocą dedykowanego polecenia.
Stosowanie zestawów parametrów
Za pomocą bloków dynamicznych można wstawić pojedynczy blok, który może zmienić swój kształt, rozmiar lub położenie. Na przykład zamiast tworzyć wiele wewnętrznych bloków drzwi o różnych rozmiarach, tworzymy pojedynczy dynamiczny blok drzwi, który można zmienić na otwór drzwiowy.
Na ilustracji znajduje się kilka widocznych parametrów, które pojawiają się jako wyspecjalizowane uchwyty lub kontrolki, z których każdy jest skojarzony z akcją. Wyróżniony uchwyt niestandardowy jest parametrem liniowym skojarzonym z operacją rozciągania. Sparowane ze sobą, są one nazywane zestawem parametrów.
Uwaga! Kolejność określania kluczowych punktów podczas tworzenia parametru określa położenie uchwytu lub kontrolki i może mieć dodatkowe znaczenie.
Oto przykład listy odnośników, która umożliwia wybór między kilkoma opcjami.
W tym przypadku podświetlony element jest parametrem odnośnika skojarzonym z akcją wyszukiwania. Ten zestaw parametrów został zaprojektowany do wyświetlania listy opcji sterowania wyświetlanym kątem obrotu drzwi.
Stosowanie relacji i wiązań
Zestaw funkcji rysowania parametrycznego, który obejmuje wiązania geometryczne, wiązania wymiarowe i formuły parametryczne, dostępne także do użycia w blokach, które pozwalają na:
- Kojarzenie obiektów ze sobą
- Ograniczanie geometrii lub wymiarów
Ciekawostka! Pomimo że AutoCAD uchodzi za raczej lepsze oprogramowanie CAD, to możliwość definiowania relacji nie jest dostępna w AutoCAD LT, natomiast bloki zdefiniowane w wyższych wersjach AutoCAD mogą być używane w wersji AutoCAD LT.
Dodawanie akcji i parametrów
W definicji bloku akcje i parametry określają reguły zachowania bloku po wstawieniu go do rysunku.
W zależności od określonej geometrii bloku lub parametru można skojarzyć akcję z tym parametrem. Parametr jest reprezentowany jako uchwyt na rysunku. Podczas edytowania uchwytu skojarzona akcja określa, co zmieni się w odwołaniu do bloku.
Podobnie jak w przypadku parametrów ograniczeń, parametry akcji można zmieniać za pomocą palety Właściwości.
Bloki dynamiczne w programach CAD
Bloki dynamiczne, wbrew pozorom to nie taka oczywista sprawa i wiele programów CAD nie z nimi roblem. Problem polega na tym, że albo tych bloków dynamicznych nie ma, albo są tylko że nie działają. Problem ten dotyczy raczej programów CAD z niższej półki. Więc jeżeli zastanawiasz się nad zakupem taniego oprogramowania CAD, a bloku dynamiczne mogą mieć dla Ciebie znaczenie, to nie zapomnij przed zakupem sprawdzić podczas testowania także i tą funkcjonalność.